Motivations of an Adverse Entrepreneur in the Global Marketplace.

Due to the harsh realisation that Holland is merely consisting of a large piece of dried out North Sea soil, inhabited by less people then the numbers that currently reside in Downtown Manhattan i have taken to the idea of publishing my humble insights in the english language.

Ok, the forementioned description of the country of my forefathers may have been a bit rude, but no one ever got worse from a bit of selfcriticism.

As goes for my knowledge of the language wich is leading in international business, surely one will be able to point at my occasional ( or frequent) misspelling or outright abuse of words out of their context, but its all about sharing experiences and insights in an attempt of being able to grasp a litlle piece of understanding about what drives people in domestic and global markets, the failures and the successes.

First thing one notices when looking upon the phenomenon we call social media, are the growing numbers of what i call positivism guru’s who keep tweeting, with consistent five minute intervals, about the fact that they feel more wonderful by the minute, while reducing things most of us would consider our worst nightmare to mere inconveniences.

To quote a worldwide known entrepreneur: screw it.. just do it..

In theory i totally agree, but i would like to involve the naked reality and its devastaing effects into the equation…

As it happens i was caught by a sudden wave of optimism when i jumped out of bed this morning. After consuming the neccesary amount of coffee ( and nicotine, but im not sure wether this is still widely accepted, nor wether i will be able to keep doing this, since a steady rise in duties will push a package of cigarettes past the twentyfive euro mark within foreseeable future..)  My apologies for that, im getting distracted…

Upon opening my mailbox under the effects of the ongoing flow of optimism, i rapidly dismissed the quite substantial list of mails, urging me to pay some unsettled debts.

Seemingly those were the only remains of the company i so succesfully kickstarted the year before. Clearly it wasn’t enough  to realise a turnover of 150.000 euro in a mere six months to establish a sound basis for ongoing growth.

In my case those last remaining bills will not be the biggest problem, what i am really concerned about is the fact that it is possible to deteriorate from being a typical succesfull businessman into a present situation, wich is totally void of any income and getting dangerously close to  even not having a decent roof over my head. ( Thank god  i have a family that supports me)

And that rapid deterioration is excatly whats bothering me,  the fact that a thriving and promising , even proven, bussiness is allowed to just turn into a dead end is a sign that there are a few essential flaws in our beloved society.

In the following blog entries i will make an effort to analyse the mistakes i made and wich external  factors caused the downfall of the bussiness.

By the way, this downfall should be considered temporary, because im already planning the restart, this time in good company of the lessons learned in the initial run…

Feel free to use my experiences to your own good,  learning from others is less painful as the experience itself…

Nieuwsgierig..

Waar ik dan wel nieuwsgierig naar ben? Wel naar velerlei zaken en dingen, maar wat me zojuist te binnen schoot is de vraag waarom onze vrienden van PalmInvest met een beloofd rendement van 10 procent per maand miljoenen binnenharkten, terwijl niemand een euro over heeft voor een aantoonbaar rendement van 8% per maand over het afgelopen jaar uit een simpel en doorzichtig bedrijf.

Geen garantie zegt u? Klopt als een bus, maar voor een start-up in het hartje van de crisis houdt dit dus in dat als het ook maar enigszins beter gaat met onze economie er nog veel fraaiere resultaten in het verschiet liggen.

U vindt het niet erg dat ik het allemaal soms even niet meer snap?

Wat beweegt een ondernemer een blog te beginnen? 

Als je de social media moet geloven is dat vooral om middels de ons allen bekende kanalen om de vijf minuten uit te roepen hoe geweldig men het vandaag allemaal weer gedaan heeft en dat dat vooral het resultaat was van de intens optimistische en positieve kijk die men op alles heeft. Om een recente tweet van Richard Branson te quoten, screw it.. just do it.... Mijn motivatie is weliswaar van een soortgelijke aard, maar ik wil graag de nuance van de harde realiteit en haar effect in de voorstelling van zaken betrekken. 

Toevallig betrapte ik mijzelf erop dat ik vanochtend wakker werd en uitermate optimistisch mijn bed uit sprong. Na de plichtmatige koppen koffie en een gezonde dosis nicotine voelde ik mij er helemaal klaar voor om grootse dingen te gaan bewerkstelligen. ( Alhoewel ik die gezonde dosis nicotine binnenkort wellicht achterwege zal moeten laten omdat een pakje sigaretten door de immer stijgende accijnzen tegen die tijd vijfentwintig euro kost... heeft de antirooklobby, lees ontneem mensen hun laatste pleziertjelobby, toch nog zijn zin) Excuses, ik mag niet afdwalen... 
Met goede moed vocht ik mij door de rij aanmaningen in mijn mailbox, blijkbaar was dit de erfenis van een succesvol jaar als startend bedrijf, honderdenvijftigduizend euro omzet in zes maanden was blijkbaar niet voldoende om de continuïteit te waarborgen. Niet dat het om schrikbarende bedragen gaat die nog her en der voldaan moeten worden, het is eerder dat ik tot de conclusie gekomen ben dat het in Nederland wel degelijk mogelijk is om in een paar maanden terug te vallen van de status van succesvol ondernemer naar nog net niet ( slechts dank zij onvoorwaardelijke steun van familie) dakloze zonder inkomen. En dat geeft aan dat er wel degelijk iets scheef zit in onze geliefde samenleving. 

In de hier op volgende epistels zal ik proberen te analyseren welke fouten ik zelf gemaakt heb en welke externe factoren een doorslaggevende rol gespeeld hebben. Ter lering ende vermaak..